روزی برای بچههای کوچک دبستانی در مورد نماز سخنرانی نمودم و از آنان در مورد اهمیت نماز، حدیثی را پرسیدم. یکی از آنان جواب داد: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید: «بين الرجل وبين الكفر والشرك ترك الصلاة» یعنی: «فاصلهی بین کفر و شرک، ترک نماز است».
این پاسخ وی برای من بسیار جالب و مایهی شگفتی شد و از فرط شوق و علاقه ساعتم را باز کرده به او هدیه نمودم. این ساعت من یک ساعت سادهمانند ساعتهای قشر زحمتکش جامعه بود. این رفتار من با این پسر بچه باعث تشویق و سبب شد که وی به علم گرایش پیدا کند و به حفظ قرآن روی آورد و به قیمت و ارزش آن پی برد. تا این که بعد از چندین سال در یکی از مساجد به طور اتفاقی با جوانی برخورد نمودم، وی همان پسر بود، ولی من او را نمیشناختم. جوانی بود که از دانشکدهی شریعت فارغ التحصیل شده بود و در یکی از دادگستریها در رشتهی قضاوت مشغول به کار بود. او مرا شناخت، پس ببین چگونه این محبت و تقدیر همزاد او شده و چندین سال با آن به سر برده بود و در وجود، ذهن و خاطرهاش ماندگار شده بود.