ابوذر غفاری رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نقل میکند که ایشان فرمودند: الله عزوجل می فرمایند: ای بندگان من، همانا من ستم را بر خود حرام ساختم و آنرا بین شما حرام قرار دادم پس به یکدیگر ستم روا ندارید،
ای بندگانم...
همه ی شما گمراه هستید مگر کسی که او را هدایت کردم، پس از من طلب هدایت کنید،شما را هدایت می کنم،
ای بندگانم..
همه ی شما گرسنه هستید مگر کسی که من غذایش دادم، پس از من غذا بخواهید به شما غذا می دهم.
ای بندگانم..
همه ی شما برهنه هستید مگر کسی که او را لباس پوشاندم، پس از من درخواست لباسی برای پوشش کنید تا به شما بدهم.
ای بندگانم..
همانا شما روز و شب گناه می کنید و من همه ی گناهان را می آمرزم، پس از من آمرزش بخواهید تا شما را بیامرزم.
ای بندگانم..
شما توانایی رساندن ضرری به من را ندارید تا ضرری برسانید، و توانایی رساندن سودی به من را ندارید، تا سودی برسانید.
ای بندگان من..
اگر اولین و آخرین و انسان و جن شما همه در قلب پاکترینتان جمع شوند چیزی به پادشاهی و ملک من افزوده نمی گردد.
ای بندگانم....
اگر اولین و آخرین و انسان و جن شما همه در قلب بدترینتان جمع شوند چیزی از پادشاهی و ملک من کاسته نمی شود.
ای بندگانم...
اگر اولین و آخرین و انس و جنتان همه در دشتی گرد هم آیند و همه ی آنها هرآنچه می خواهند از من بطلبند و به آنها بدهم چیزی از ملک من کاسته نمی شود مگر به اندازه ی قطره آبی که بهنگام فرو بردن سوزن در دریا از آن می چکد!
ای بندگانم..
کرده های شما را بر می شمارم و جزایش را خواهم داد، کسی که آنرا نیک یافت پس پروردگارش را بستاید، و کسی که چیزی جز آن یافت کسی جز خود را سرزنش نکند.)
برادران و خواهرانم..
این حدیث قدسی پند و اندرزهای بسیاری دارد من جمله تحریم ظلم و ستم، به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یارانش را از ارتکاب ظلم و ستم بر حذر می داشتند؛ چرا که انسان در روز قیامت در مورد هر خرد و درشتی مورد مؤاخذه قرار می گیرد. و رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند ): اگر کسی در مال و ناموس دیگری ستمی روا داشته اکنون از وی حلالیت بطلبد؛ قبل از اینکه روزی بیاید که درهم و دیناری در کار نباشد! اگر کرده ی نیکی دارد از خوبی هایش به اندازه ی ستمی که روا داشته گرفته می شود، و اگر نیکی هایی نداشت از گناهان طلبکارانش برداشته می شود و بر دوشش می نهند.) روایت امام بخاری